Florence, een gepassioneerde reiziger en schrijver achter Reporter on the Road, ondernam een levensveranderende trekking naar de Mt. Rinjani tijdens haar 10-daagse bezoek aan Lombok. Bekend om zijn ruige schoonheid en spirituele betekenis, daagde de Rinjani-trekking haar grenzen uit, terwijl het haar adembenemende uitzichten en onvergetelijke herinneringen bracht.
Hier is het verhaal van hoe Florence de Crater Rim Trek trotseerde, die culmineerde in een zonsopgangbeklimming naar Mt. Sangkareang, de Tweede Top van de vulkaan op 3.126 meter.
De Klim naar de Crater Rim
Het avontuur begon in Senaru, een klein dorpje aan de voet van de Mt. Rinjani. Florence stond vroeg op en voedde zich met een stevig ontbijt voordat ze haar gids, Lim, en de twee dragers die de uitrusting van de groep droegen, ontmoette. Ze waren op weg naar de crater rim op 2.641 meter, de eerste stop van deze 2-daagse Mt. Rinjani 2D/1N Summit Trek.
Met slechts een kleine rugzak met warme kleding en water, begon Florence samen met haar groep aan de beklimming. De reis was verdeeld in vier secties, elk gemarkeerd door een “POS”-controlepunt waar trekkers konden rusten. De eerste twee etappes waren steil maar beheersbaar, met weelderige groenvoorzieningen en schaduwrijke paden die wat verlichting boden tegen de hitte. Bij POS-3 begon Florence echter het gewicht van de klim te voelen, aangezien het pad steiler werd en de lucht dunner.
Het laatste stuk was het moeilijkst. Het pad veranderde in een meedogenloze helling die al haar kracht vergde. Toch ging Florence door, geïnspireerd door de kameraadschap van de andere wandelaars en de belofte van de uitzichten die bovenaan wachtten.
Na 6,5 uur bereikten ze de crater rim. Wolken verstopten een groot deel van het landschap, maar Florence kon de uitgestrektheid van de caldera daarachter voelen. De tenten stonden langs de rand, en de groep vestigde zich om uit te rusten. Toen de nacht viel, daalde de temperatuur drastisch, waardoor iedereen zich rond een vuur verzamelde. Hoewel de langverwachte zonsondergang achter de wolken verborgen bleef, hield Florence hoop op helder weer bij zonsopgang.
Een Bevriezende Nacht Onder de Sterren
Toen de zon onder de horizon zakte, werd de kou intenser. Bedekt met elke kleding die ze had, maakte Florence zich klaar voor een slapeloze nacht. Ze lag in haar tent, luisterend naar de wind die ritselde tegen de dunne stof, haar opwinding voor de topbeklimming strijdend tegen de uitputting in haar lichaam.
Om 3 uur ‘s ochtends wekte Lim de groep zachtjes met een kop dampende koffie. Toen ze de tent uitkwam, werd Florence verwelkomd door een sterrenhemel en de vage omtrek van de torenhoge top van de Mt. Rinjani. Het was een surrealistisch moment dat haar vastberadenheid voedde, terwijl ze de hoofdlampen opzetten en begonnen met de klim.
Zonsopgang op de Tweede Top
De trekking naar de Tweede Top was anders dan alles wat Florence eerder had ervaren. In het donker was het pad onmerkbaar en verraderlijk, wat blinde vertrouwen vereiste in de expertise van Lim. Bij elke stap voelde ze de effecten van de hoogte, de dunne lucht maakte haar benen zwaarder en haar ademhaling moeizamer. Toch ging ze door, de kou en vermoeidheid negerend.
Na twee zware uren bereikten ze de top. Op 3.126 meter voelde Florence een golf van emoties: uitputting, trots en ontzag. Voor haar strekte zich een panoramisch uitzicht van 360 graden over Lombok, de Mt. Agung van Bali en de omliggende eilanden, allemaal gehuld in de zachte tinten van de zonsopgang. Lim stak een klein vuurtje aan om de ochtendkou te verdrijven, en de groep verzamelde zich, genietend van de magie van het moment.
Naarmate de zon hoger opkwam, onthulde het landschap zich in al zijn pracht. De caldera beneden, met zijn turquoise meer en vulkanische kegel, was een gezicht dat Florence nooit zou vergeten. Het was een beloning die de woorden voor de ontberingen van de klim overtrof.
De Reis Terug
Bij het afdalen in het daglicht, was Florence verwonderd over de schoonheid die ze tijdens de nachtelijke hike had gemist. Het pad slingert door weelderige vegetatie en rotsachtige uitsteeksels, wat nieuwe perspectieven biedt van de caldera en de omliggende eilanden. Ze keerden terug naar de crater rim voor het ontbijt, waar de heldere lucht eindelijk de uitzichten bood die ze de vorige avond hadden gehoopt.
De afdaling naar Senaru was fysiek veeleisend op een andere manier, met de steile hellingen die de knieën van Florence belastten. Toch hield de voldoening van het voltooien van de trekking haar geest hoog. Tegen de middag bereikten ze het dorp, moe maar triomfantelijk.
Reflecties op de Ervaring
Florence beschreef de Mt. Rinjani 2D/1N Summit Trek als een van de meest intense avonturen van haar leven. De fysieke eisen waren ontmoedigend, maar de emotionele en visuele beloningen overtroffen de uitdagingen ver. Staand op de top, omringd door de schoonheid van Lombok en daarbuiten, voelde ze een overweldigend gevoel van voldoening.
Deze trekking, zei ze, ging niet alleen over het overwinnen van een berg, het ging over het ontdekken van de kracht binnenin zichzelf en het verbinden met de pure schoonheid van de natuur. Voor Florence werd de Rinjani-trekking een bepalend moment van haar tijd in Indonesië, een herinnering die ze altijd met zich mee zou dragen.
