https://www.youtube.com/watch?v=YSy8kbiUTeY
Het beklimmen van Mt. Rinjani is niet zomaar een reis; het is een test van wilskracht, teamwork en doorzettingsvermogen. Voor een divers groepje trekkers, geleid door de ervaren gidsen van Joe Trekking, was de klim een mengeling van schoonheid, uitputting en pure vastberadenheid. Van de weelderige junglepaden tot de zware klim naar de rand van de krater, elke stap van hun reis zat vol uitdagingen en onvergetelijke momenten.
Ontmoet de Avonturiers
Het team bestond uit Meg, een energieke hiker die klaar was om de paden aan te pakken; Ellen, een avontuurlijke geest uit Minnesota die in Spanje woont; Roberto, een Spanjaard vol stille moed; en hun gids, Awee, wiens ervaring hun kompas zou zijn tijdens deze trek. Elk lid bracht zijn eigen dynamische energie, maar ze deelden allemaal hetzelfde doel: de Krater Rim Trek van Mt. Rinjani overwinnen.
Een Steile Start
Hun reis begon met enthousiasme en verwachting, beginnend met een steile klim door weelderig jungleterrein. Het pad was goed onderhouden, hoewel de constante helling snel merkbaar werd. Meg, die terugdacht aan de eerste etappes, vond het pad “steil maar beheersbaar”, terwijl Ellen opmerkte hoe mooi de jungle was en toegaf dat ze had onderschat hoe zwaar de trek zou worden.
Een Welverdiende Lunch
Na uren klimmen bereikten ze Positie Twee, hun lunchplek. Hier hadden de dragers—de echte onbezongen helden van de trek—al een improviske keuken opgebouwd en een maaltijd bereid die kon wedijveren met een restaurantmaaltijd. Het team bewonderde de variëteit aan gerechten: gebakken groenten, rijst, tempeh, crackers en sambal. De dragers, van wie velen de trek maakten in slippers terwijl ze tot 25 kilo droegen, lieten het team versteld staan van hun kracht en uithoudingsvermogen.
Tussen de Wolken
Het pad veranderde van dichte jungle naar een open landschap terwijl ze hoger klommen. Bij Positie Drie bevonden ze zich trekking door de wolken, waarbij het zicht plaatsmaakte voor het dramatische uitzicht op Mt. Rinjani. De lucht werd kouder, het terrein rotsachtiger, en de realisatie van hun doel werd steeds tastbaarder toen de rand van de krater dichterbij kwam.
Ondanks de vermoeidheid was het uitzicht op hun kamp aan de rand van de krater een welkome opluchting. De dragers hadden opnieuw hun magie getoond door tenten op te zetten en zelfs een eetruimte te creëren met uitzicht op het adembenemende kratermeer. Roberto vatte de intensiteit van de klim op zijn eigen bescheiden manier samen met: “Het was zwaar, maar het was het waard.”
Een Nacht van Rust en Reflectie
Toen de nacht viel, genoot het team van een diner met groene curry terwijl ze de surrealistische schoonheid van een vulkanische zonsondergang in zich opnamen. Vanaf hun uitkijkpunt zagen ze de verre vulkaan van Bali omlijst door de ondergang van de zon. Het was een moment van dankbaarheid en verwondering, waarbij Meg opmerkte hoe “deze vulkanische zonsondergangen iets zijn wat ik nog nooit eerder heb gezien.”
Slapen kwam vroeg, hoewel het niet voor iedereen gemakkelijk was. Om 3:30 AM stond het team op en bereidde zich voor op hun volgende uitdaging: de klim naar de tweede top van Mt. Rinjani.
De Laatste Push
De tweede top was niet zo hoog als de werkelijke top van Mt. Rinjani, maar was nog steeds een ontmoedigende uitdaging. Het pad was steil en los, waarbij elke stap voelde als een gevecht tegen de zwaartekracht. De gids van de groep, Awee, zorgde voor hun veiligheid, terwijl het team doorging en de fysieke en mentale druk overbrugde.
Meg en Ellen moesten helaas omkeren door een kleine blessure, een bewijs van hun wijsheid om naar hun lichaam te luisteren. Roberto en de gids gingen door, bereikten de tweede top net toen de zon opkwam. Het uitzicht was adembenemend—een panorama van vulkanische pieken en wolken die zich uitstrekten tot aan de horizon.
Voor Roberto was de top een triomf van uithoudingsvermogen. “Dit was veruit de meest technische klim die ik ooit heb gedaan”, zei hij, zichtbaar uitgeput maar opgetogen.
Een Verraderlijke Afgang
De reis naar beneden was net zo uitdagend als de klim naar boven. Het losse terrein maakte elke stap onzeker, en de fysieke uitputting van het team vergrootte de moeilijkheidsgraad. Roberto en Meg gaven grappen over hun herhaalde valpartijen, terwijl ze opmerkte hoe zelfs de dragers—nog steeds in slippers—de afdaling moeiteloos maakten.
Een welverdiende lunchpauze bood een korte adempauze voordat de laatste stretch van hun wandeling begon. Het team voltooide hun tocht in de regen, en kwam moe maar triomfantelijk terug bij het beginpunt.
Reflectie en Dankbaarheid
Aan het einde van de trek kon het team niet anders dan hun waardering uiten voor het Joe Trekking team. Van de perfect bereide maaltijden tot de onvermoeibare inspanningen van de dragers en gidsen, elk detail van de reis werd met zorg en professionaliteit behandeld.
“Dit was de meest uitdagende hike die ik ooit heb gedaan, maar het was elke stap waard,” zei Ellen. “Het uitzicht, het teamwork en de steun van het Joe Trekking team maakten het onvergetelijk.”
De Roep van de Berg
Hoewel de klim hen tot hun grenzen testte, verlieten ze Mt. Rinjani met een gevoel van prestatie en een nieuw respect voor de kracht van de natuur. De herinneringen aan de adembenemende uitzichten, de kameraadschap op het pad, en de triomf van het bereiken van de top zullen ongetwijfeld als een van de meest betekenisvolle avonturen van hun leven blijven.
Voor degenen die overwegen de trekking naar Mt. Rinjani te maken, is het advies van het team eenvoudig: “Wees voorbereid, vertrouw op je gidsen en omarm de uitdaging. De berg zal je op manieren belonen die je niet kunt voorstellen.”
Links
www.youtube.com/@thetravelcoaches
www.ourbigjourney.com/mount-rinjani-second-summit
