Voor Nika en Juraj, een avontuurlijk stel uit Slowakije, werd de beslissing om de Rinjani-berg te beklimmen genomen op het moment dat ze de indrukwekkende afbeeldingen online zagen. Het vulkanische landschap, de ruige paden en de belofte van een zonsopgang op de top wekten een passie op die alleen ervaren wandelaars kunnen begrijpen. Maar niets kon hen voorbereiden op de fysieke en emotionele extremen van de 3D/2N Summit and Lake Trek via Sembalun: een reis door brandende hitte, snijdende kou en adembenemende schoonheid.
Dag 0: Aankomst in Senaru
De tocht begon lang voordat hun wandelschoenen het pad raakten. Het stel arriveerde in Senaru, een dorp aan de voet van de machtige Rinjani, een dag voor hun geplande start. Ze checkten in bij een gezellig hotel met uitzicht op de vulkaan en genoten van de rust van de avond. De spanning groeide terwijl ze het reisschema doornamen dat hun gids hen had gegeven. Hij lichtte de uitdagingen en hoogtepunten van de tocht toe. De stilte voor de storm was een welkom moment van reflectie, benadrukt door een zonsondergang die de Rinjani in vurige tinten schilderde.
Dag 1: Van Sembalun naar de kraterrand
Bij het krieken van de dag stonden Nika en Juraj bij de ingang van Sembalun, waar een korte medische controle het officiële begin van hun tocht markeerde. Het eerste deel voerde hen door de savanne, waar golvende gouden grassen zich uitstrekten onder een brandende zon. De temperaturen lagen rond de 30°C, maar de wandeling bleef beheersbaar tot ze POS 2 bereikten, een populaire rustplaats, precies op tijd voor een stevige lunch.
Vanaf daar begon de echte klim. Het landschap veranderde, de lucht werd ijler en het pad steiler. Gedurende de volgende vier uur ploeterden ze door alpiene bomen en losse vulkanische as. Het laatste stuk naar de kraterrand was zwaar, met bijna 850 meter hoogteverschil over slechts 2 kilometer. Tegen de tijd dat ze de rand bereikten, trilden hun benen, maar het uitzicht ontnam hen de adem. Onder hen lagen de turquoise wateren van het Segara Anak-meer, omringd door de ruige kraterwanden.
Toen de zon onderging en de hemel schilderde met tinten roze en oranje, genoten ze van een eenvoudige Indonesische maaltijd die door hun dragers was bereid. Daarna volgde sterrenkijken, met de Melkweg die zich uitstrekte over de nachtelijke hemel. Omhuld door de stilte van het moment wisten ze dat dit nog maar het begin was.
Dag 2: De top beklimmen en het Segara Anak-meer
De tweede dag begon in het donker. Om 2 uur ’s nachts begonnen Nika en Juraj aan de beklimming naar de top onder een hemel vol sterren. Het pad was niets minder dan slopend: een steil pad van losse grind die bij elke stap onder hun voeten wegzakte. “Voor elke stap vooruit leek het alsof we een halve stap terug gleden,” herinnerde Juraj zich later.
Maar bij zonsopgang stonden ze triomfantelijk op de 3.726 meter hoge top van de Rinjani-berg. De horizon onthulde een panorama van naburige eilanden, waaronder de piramideachtige silhouet van de Agung-berg op Bali. Het stel genoot van de eenzaamheid: slechts 15 andere wandelaars hadden toen de top bereikt. De afdaling naar de kraterrand ging veel sneller dankzij een techniek waarbij ze over het grind gleden, wat de afdaling bijna speels maakte.
Na een snel ontbijt ging de tocht verder naar het Segara Anak-meer. Hun energie werd hersteld door een duik in de zwavelrijke warmwaterbronnen in de buurt, waar de warme, mineraalrijke wateren hun pijnlijke spieren verzachtten. Het meer, glinsterend onder de middagzon, voelde als een heiligdom, een scherp contrast met de uitdagingen van de ochtend.
Dag 3: Door de Torean-vallei
Voor het laatste deel van de tocht kozen Nika en Juraj voor de minder bekende route door de Torean-vallei. Het was een beslissing die ze later een van de beste van de hele reis zouden noemen. De vallei opende zich en onthulde torenhoge groene kliffen, watervallen en een kronkelende rivier die door het weelderige landschap slingerde. “Het voelde alsof we Jurassic Park binnenstapten,” zei Nika.
Het pad was rustiger, met minder wandelaars en een voelbare stilte. Ze brachten de nacht door bij een rivier, waar de dragers een verrassing bereidden: vers gepofte popcorn. Het eenvoudige traktatie onder een sterrenhemel werd een van de meest gekoesterde herinneringen van de tocht.
Tegen de tijd dat ze op de derde dag het dorp Torean bereikten, vermengden vermoeidheid en trots zich in gelijke mate. Het bosrijke pad maakte plaats voor boerderijen en plantages, wat het einde van hun avontuur aangaf.
Reflecties over de Trek
De 3D/2N Summit and Lake Trek was niets minder dan transformerend voor Nika en Juraj. Het stelde hun fysieke grenzen op de proef, beloonde hen met ongeëvenaarde uitzichten en verdiepte hun respect voor de dragers die zware lasten droegen met onvermoeibare energie. Hun reis was een bewijs van de kracht van vastberadenheid en de beloningen van het verlaten van je comfortzone.
Voor iedereen die overweegt om de Rinjani-berg te beklimmen, geeft het stel één advies: bereid je zowel fysiek als mentaal voor. De berg is net zo meedogenloos als prachtig, maar de herinneringen—aan zonsopgangen op de top, verzachtende warmwaterbronnen en groene valleien—zijn elke inspanning waard.
