Toen Velysia Zhang besloot de Rinjani te beklimmen, was het niet zomaar een wandeling. Het was een avontuur dat ze voor altijd met zich mee zou dragen. De Rinjani, bekend om zijn ruige schoonheid, trekt avonturiers met uitdagende paden en adembenemende uitzichten op het Segara Anak-meer, verscholen in de krater. Met een hoogte van 3.726 meter boven zeeniveau, eiste deze imposante Indonesische vulkaan respect, voorbereiding en doorzettingsvermogen.
Velysia, een ervaren reiziger en wandelenthousiasteling, besloot de klim aan te gaan tijdens een van de beste seizoenen—tussen mei en juli—wanneer het weer helder en koel was. Haar reis zou vier dagen duren, een volledige onderdompeling in de pure schoonheid van het kroonjuweel van Lombok.
Dag 1: Een rustige start in Sembalun
Het avontuur begon in Sembalun, een vredig dorpje omringd door glooiende heuvels en savannes. Na vroeg te zijn aangekomen en haar klimvergunning te hebben geregeld, begon Velysia aan haar tocht. De eerste dag bood een bedrieglijk rustige introductie, met geleidelijke hellingen die door gouden velden slingerden onder de tropische zon.
Bij elke controlepost waren er voldoende waterbronnen, maar de derde controlepost sprong eruit vanwege de schone, verfrissende watervoorraad. Tegen de late middag bereikte Velysia haar eerste kampeerplek, gelegen bij Plawangan Sembalun. Vanaf deze plek onthulde de rand van de krater een prachtig uitzicht op het Segara Anak-meer, omlijst door de ruige wanden van de caldera.
Het diner die avond was eenvoudig maar bevredigend. Toen de nacht viel, toonde de Melkweg haar schittering aan de donkere hemel. De sterren leken hier dichterbij, hun licht helderder in de ijle berglucht.
Dag 2: De heuvels van spijt
Dag twee begon met een ontmoedigende uitdaging: Bukit Penyesalan, ofwel de “heuvels van spijt”. De steile, onverbiddelijke beklimming stelde haar doorzettingsvermogen op de proef, maar elke zware stap bracht haar dichter bij het hart van de krater. In de vroege middag bereikte Velysia de rand bij Plawangan Sembalun, waar een koude bries haar begroette en haar vermoeide lichaam verfriste.
Het uitzicht vanaf hier was adembenemend. Het diepe turquoise water van het Segara Anak-meer schitterde onder de zon, en in de verte doemde de top op—een krachtige herinnering aan de uitdagingen die nog voor haar lagen. Na een korte rustpauze bereidde Velysia zich voor op de nacht, wetende dat de tocht naar de top lang voor zonsopgang zou beginnen.
Dag 3: De top en sereniteit
De beklimming naar de top begon om 2 uur ‘s nachts, bij het licht van een volle maan. Het zilveren schijnsel verlichtte het pad, dat bestond uit losse stenen en fijn vulkanisch zand. Het was een langzame, uitputtende tocht: elke stap vooruit leek vergezeld te gaan van een glijdende terugval.
Het laatste stuk, dat toepasselijk “De letter S” werd genoemd, was het zwaarst. Koude windstoten raasden over de bergkammen terwijl Velysia klom. Maar bij zonsopgang stond ze triomfantelijk op de top van de Rinjani. Het tafereel was onwerkelijk: een horizon geschilderd in gouden tinten, de schaduw van de berg die zich uitstrekte over het Segara Anak-meer en wolken die beneden ronddraaiden.
De afdaling naar het meer was een totaal andere ervaring: sneller en lichter. Tegen de middag bereikte Velysia het hart van de krater, waar de warmwaterbronnen haar opwachtten. Hier boden de geothermische baden een kans om de pijn van de afgelopen dagen weg te laten glijden. Omringd door de majestueuze vulkanische landschappen voelde dit moment als een welverdiende luxe.
Dag 4: Een laatste klim en een afdaling door het bos
De laatste dag bracht een onverwachte uitdaging: een klim terug naar Plawangan Senaru voordat de lange afdaling begon. Ondanks de vermoeidheid zette Velysia door, bereikte de rand en begon aan het zandige pad naar beneden, het bos in.
De afdaling was steil, met het dichte gebladerte van de jungle dat zich om haar heen sloot. Tegen de late middag bereikte ze Jebah Gawa, een kleine basis aan het einde van het pad. Oude dorpsbewoners verwelkomden haar met warme glimlachen, en ze deelde een maaltijd terwijl ze terugdacht aan het avontuur dat haar grenzen had getest en haar geest had beloond.
Een onvergetelijke odyssee
De vierdaagse tocht van Velysia naar de top van de Rinjani was meer dan een wandeling; het was een odyssee door diverse terreinen, intense emoties en natuurlijke wonderen. Van de savannes van Sembalun tot de etherische uitzichten vanaf de top en de rustgevende warmwaterbronnen van het Segara Anak-meer, elk moment voelde als een bladzijde uit een episch verhaal.
Voor iedereen die overweegt de Rinjani te beklimmen, is haar advies simpel: wees goed voorbereid, zowel fysiek als mentaal. Dit is geen reis voor mensen met een zwak hart, maar voor degenen die het aandurven, zijn de beloningen onmetelijk.
